Inspiratiebron Richard Maguire schreef erover in zijn blog post To Trust Or Reinforce: moet je bij het lamineren van planken gewoon vertrouwen op de sterkte van moderne lijmen of kan je beter de verbinding mechanisch verstevigen met losse pennen, ook wel koekjes genoemd? De keuze hangt af van de situatie, maar voor dit project ben ik in ieder geval voor de optie versterken gegaan.

De grootste uitdaging is dat het tafelblad zo ellendig lang is (bijna vijf meter) en over die lengte is geen enkele massieve plank écht recht. Het komt er dan op aan om de verschillende krommingen mekaar te laten compenseren en uitmiddelen. Om al dat gewring in goede – rechte – banen te leiden tijdens het lijmen heb ik onvoldoende lijmklemmen. Bovendien is het de bedoeling dat het blad láng meegaat. Koekjes dus.

Het gebruik van losse pennen brengt wel wat extra werk met zich mee. Er zitten vijf planken in het ganse blad en ik had besloten dat er acht pennen per laminatie nodig waren, kwestie dat het sterk genoeg zou zijn. Dat zijn dan 8 x 4 = 32 eikehouten koekjes en 8 x 4 x 2 = 64 gaten om te hakken. In elk koekje zitten vier essen duvels, dus 32 x 4 = 128 duvels en ook 128 gaten om te boren … Oorah!

Al dat extra werk heeft gelukkig ook zijn voordelen. Door de koekjes aligneren de planken erg mooi, zodat er niet veel schaafwerk aan te pas komt om het oppervlak mooi af te werken. Dat schaven is vanzelfsprekend ook handwerk, want een schaafbank of schuurmachine die een blad van meer dan een meter breed kan vlak zetten, die kan in mijn werkplaats niet eens binnen!

Al bij al ben ik tevreden met het eindresultaat en de gevolgde werkwijze. Sterk is het zeker en het ziet er ook nog eens goed uit. Enfin, dat laaste dan toch volgens mijn bescheiden mening. In ieder geval heeft het gebruik van koekjes het mogelijk gemaakt om een mastodont van een tafelblad te produceren met een minimum aan gereedschap en in een werkplaats die nauwelijks groter is dan het werkstuk zelf. Thanks, Richard!